همان‌طور که مشکلاتی مثل بیماری‌های کلیوی، مشکلات عروق و برخی عادات غلط سبک زندگی می‌تواند باعث پرفشاری خون شود، کمبود برخی از مواد معدنی و ویتامین‌ها نیز می‌تواند فشار خون را از حد نرمال آن خارج کند. ما در این مقاله به بررسی اثرات کمبود ویتامین D روی فشار خون می‌پردازیم.
کمبود ویتامین D در بدن
کمبود ویتامین D به این معنی است که شما ویتامین D کافی در بدن خود ندارید. کمبود ویتامین D باعث ضعیف شدن استخوان‌ها می‌شود. اما ارتباط بین ویتامین D و فشار خون مشخص نیست.
نقش ویتامین D در عروق
ویتامین D نقش مهمی در عملکرد رگ‌های خونی دارد. مثل:
- تنظیم فشار خون: ویتامین D به‌عنوان یک تنظیم کننده ضروری در سیستم رنین-آنژیوتنسین-آلدوسترون (RAAS) عمل می‌کند که تأثیر زیادی بر فشار خون دارد.
- جلوگیری از ایجاد التهاب: ویتامین D می‌تواند التهاب‌های مرتبط با عروق خونی را کاهش داده، عملکرد رگ‌ها در واکنش به عوامل مانند تنش اکسیدی و التهابات کمک بهبود بخشد.
- کاهش تجمع چربی در عروق: ویتامین D تجمع چربی در دیواره‌های عروق را کاهش داده و از تجمع پلاک جلوگیری می‌کند.
- بهبود ایمنی سلولی: ویتامین D تأثیری مستقیم بر رگ‌های خونی دارد و فعالیت سلول‌های اندوتلیال (سلول‌های داخل رگ) را تقویت می‌کند.
- حفظ انعقاد خون: ویتامین D می‌تواند به حفظ تعادل مناسب انعقادی در عروق کمک و از تشکیل لخته خون جلوگیری کند.
- اثرات ضد انقباضی: ویتامین D ممکن است تأثیرات مثبتی بر انقباض رگ‌های خونی داشته باشد.
اثر کمبود ویتامین D روی قلب و عروق
به‌طورکلی، ویتامین D نحوه کنترل برخی از مواد شیمیایی بدن را تغییر داده و برای عملکرد درست برخی اندام‌ها ضروری است.
این ویتامین باعث می‌شود تا رگ‌های خونی انعطاف‌پذیر و سالم بمانند.
مصرف ویتامین D می‌تواند به تنظیم ضربان قلب و کاهش ریسک بروز برخی بیماری‌های قلبی کمک کند
اگر کمبود ویتامین D دارید، رگ‌های شما ممکن است سفت شوند. این امر جریان خون را سخت‌تر می‌کند. درنتیجه قلب باید فشار بیشتری را به خون اعمال کند تا در رگ‌ها جریان داشته باشد و این احتمالاً یعنی افزایش فشار خون
تحقیقات نشان می‌دهد که کمبود ویتامین D می‌تواند خطر بروز بیماری قلبی و مرگ ناشی از آن را افزایش دهد.
سطح پایین ویتامین D ممکن است فرد را در معرض ابتلا به فشار خون بالا و دیابت قرار دهد. این شرایط از عوامل خطر بیماری قلبی هستند.
کمبود ویتامین دی ممکن است باعث خستگی و ضعف عضلانی شود و توانایی قلب را در پمپاژ خون کم می‌کند.
میزان ویتامین D در بدن چه قدر باید باشد؟
انجمن قلب آمریکا مقادیر روزانه زیر را برای دریافت ویتامین D توصیه می‌کند:
- بزرگسالان ۱۹ تا ۷۰ ساله باید روزانه ۶۰۰ واحد بین‌المللی (IU) ویتامین D دریافت کنند.
- بزرگسالان بالای ۷۰ سال باید سعی کنند روزانه ۸۰۰ واحد ویتامین D دریافت کنند.
توجه داشته باشید که مصرف بیش‌ازحد ویتامین‌ها همیشه خوب نیست. بزرگسالان نباید بیش از ۴۰۰۰ واحد در روز ویتامین D مصرف کنند.
از کجا بفهمیم کمبود ویتامین دی داریم؟
اگر نگران این هستید که ویتامین D کافی دریافت نمی‌کنید، با پزشک معالجتان صحبت کنید. برای بررسی سطح ویتامین D می‌توان آزمایش خون انجام داد.
غربالگری کمبود ویتامین D به‌ویژه در افرادی که پوست قهوه‌ای یا سیاه دارند نسبت به دیگر افراد از اهمیت بیشتری برخوردار است.
ماده ملانین باعث ایجاد رنگ پوست می‌شود. هرچه ملانین بیشتری داشته باشید، تولید ویتامین D از خورشید برای پوست شما سخت‌تر می‌شود.
سایر افرادی که بهتر است آزمون غربالگری ویتامین D انجام دهند عبارت‌اند از:
- افرادی که زمان زیادی را زیر نور خورشید نمی‌گذرانند.
- افراد مسن بالای ۷۰ سال
- افرادی که شرایط خاص سلامتی دارند که جذب ویتامین D در بدنشان را دشوار می‌کند.
- افراد مبتلابه سرطان
کمبود ویتامین D می‌تواند موجب فشار خون شود. ویتامین D در کنترل فشار خون و سلامت قلب و عروق مؤثر است و کمبود آن می‌تواند عوارضی مثل فشار خون بالا احتمالاً افزایش دهد. کنترل میزان ویتامین D در چکاپ های دوره‌ای و مصرف مواد غذایی حاوی ویتامین D به افراد کمک می‌کنند تا خطرات ناشی از کمبود ویتامین دی در بدن را کاهش دهند.
