واریس واژن یک عارضه شایع در زنان باردار است که معمولاً پس از زایمان خود به خود بهبود می یابد. در برخی موارد، واریس واژینال می تواند باعث درد، ناراحتی یا سایر مشکلات شود. تشخیص واریس واژینال معمولاً با معاینه فیزیکی انجام می شود، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به سونوگرافی یا اسکن داپلر باشد. ما در این مقاله به بررسی علل ایجاد واریس ناحیه تناسلی در زنان و روش های درمان آن می پردازیم.
واریس واژن چیست؟
واریس واژن که یکی از انواع واریس محسوب می شود، نوعی بیماری عروقی است که در آن رگهای خونی در ناحیه تناسلی زن گشاد و پیچخورده میشوند. این عارضه را واریس ناحیه تناسلی یا واریس واژینال نیز مینامند.
واریس ناحیه تناسلی میتواند در هر سنی ایجاد شود، اما بیشتر در زنان باردار و افرادی که اضافه وزن یا چاقی دارند دیده میشود.
علائم واریس ناحیه تناسلی زنان
علائم واریس واژن عبارتند از:
- تورم، قرمزی و درد در ناحیه تناسلی و لگن
- احساس سنگینی یا ناراحتی در ناحیه تناسلی
- خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی و لگن
- خونریزی یا لکهبینی
- درد هنگام رابطه جنسی
چه کسانی بیشتر واریس لگن یا واژینال می گیرند؟
علت اصلی واریس واژن، ضعف یا اختلال عملکرد دریچههای لانه کبوتری است. این دریچهها در رگهای خونی قرار دارند و جریان خون را در یک جهت نگه میدارند. اگر این دریچهها ضعیف شوند، خون میتواند به عقب برگردد و در رگها جمع شود. این امر باعث گشاد شدن و پیچخوردگی رگها میشود.
علاوه بر ضعف دریچههای لانه کبوتری، عوامل دیگری نیز میتوانند خطر ابتلا به واریس ناحیه تناسلی را افزایش دهند، از جمله:
- بارداری
- اضافه وزن یا چاقی
- ایستادن یا نشستن طولانیمدت
- سابقه خانوادگی واریس
- برخی بیماریهای پزشکی، مانند سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS)
مهمترین علت واریس واژن بارداری است. در طول بارداری پرخونی لگن و رحم و دستگاه تناسلی طبیعی و است و ممکن است همراه با واریس های دیگر مانند واریس پا و واریس مقعدی هم به وجود آید.
انواع واریس در ناحیه تناسلی زنان
واریس واژن را میتوان بر اساس اندازه، محل و علت ایجاد آن به انواع مختلفی تقسیم کرد.
از نظر اندازه واریس واژن به دو دسته زیر تقسیم میشود:
- واریس عنکبوتی: این نوع واریسها کوچک و قرمز هستند و اغلب در اطراف واژن و مقعد دیده میشوند.
- واریس بزرگ: این نوع واریسها بزرگتر و برجستهتر از واریسهای عنکبوتی هستند و اغلب در قسمت داخلی واژن دیده میشوند.
از نظر محل واریس واژن به دو دسته زیر تقسیم میشود:
- واریس واژن داخلی: این نوع واریسها در داخل واژن قرار دارند و معمولاً با چشم قابل مشاهده نیستند.
واریس واژن خارجی: این نوع واریسها در خارج از واژن قرار دارند و معمولاً با چشم قابل مشاهده هستند.
از نظر علت ایجاد واریس واژن به دو دسته زیر تقسیم میشود:
- واریس واژینال اولیه: این نوع واریسها بدون هیچ علت زمینهای مشخصی ایجاد میشوند.
واریس واژینال ثانویه: این نوع واریسها در اثر عوامل زمینهای دیگری، مانند بارداری، اضافه وزن یا چاقی، ایستادن یا نشستن طولانیمدت یا برخی بیماریهای پزشکی، ایجاد میشوند.
واریس واژن در بارداری
زنان در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی، افزایش حجم خون و فشار بر وریدهای لگن، بیشتر در معرض ابتلا به واریس واژینال قرار دارند.
- در دوران بارداری، هورمونهای استروژن و پروژسترون افزایش مییابند. این هورمونها باعث شل شدن دیواره رگها میشوند و جریان خون را کند میکنند. این امر میتواند باعث تورم و بزرگ شدن وریدها شود.
-
در دوران بارداری، حجم خون بدن زن حدود ۵۰ درصد افزایش مییابد. این افزایش حجم خون باعث افزایش فشار بر وریدهای لگن میشود.
-
در دوران بارداری، رحم بزرگ میشود و بر وریدهای لگن فشار وارد میکند. این فشار میتواند باعث تورم و بزرگ شدن وریدها شود.
عوارض و خطرات واریس واژینال
واریس ناحیه تناسلی در بارداری به خودی خود خطرناک نیست، اما در موارد نادر می تواند منجر به عوارضی مانند موارد زیر شود:
- افزایش خطر لخته شدن خون (ترومبوفلبیت): این لخته ها می توانند خطرناک باشند، زیرا می توانند به سمت ریه ها حرکت کرده و باعث آمبولی ریوی شوند.
- خونریزی از وریدهای واریسی: اگر وریدهای واریسی در ناحیه واژن پاره شوند، می توانند باعث خونریزی شوند. این خونریزی معمولاً خفیف است، اما در برخی موارد می تواند شدید باشد.
- عفونت یا التهاب وریدهای آسیب دیده: این شرایط می تواند باعث درد، تورم و قرمزی در ناحیه واژن شود.
با واریس واژن در بارداری می توان زایمان طبیعی کرد؟
در بیشتر موارد، واریس ناحیه تناسلی تأثیری بر روند زایمان طبیعی ندارد و زایمان طبیعی برای زنان مبتلا به ناحیه واریسی بی خطر است. اگر واریس واژینال در بارداری با عوارضی مثل خونریزی، عفونت های شدید و لختگی خون شود، پزشک سزارین را توصیه می کند.
روش های تشخیص واریس تناسلی در زنان
چطور بفهمیم واریس واژینال داریم
برای تشخیص وجود واریس ناحیه تناسلی چه خارجی باشد چه داخلی، پزشک از شما می خواهد تا روی تخت دراز کشیده یا بایستید تا فرج ها در زوایه های مختلف بررسی شود.
در معاینه فیزیکی، پزشک رگ های واژن را از نظر تورم، قرمزی یا سایر تغییرات بررسی می کند. پزشک همچنین ممکن است ناحیه واژن را لمس کند تا وجود درد یا ناراحتی را بررسی کند.
پزشک ممکن است برای بررسی بیشتر آزمایش های تشخیصی دیگری را نیز برای شما تجویز کند مثل:
- سونوگرافی واژینال
- اسکن داپلر
- سی تی اسکن
واریس واژن قابل درمان است؟
بله، چرا که نه! روشهای مختلفی برای درمان واریس واژینال وجود دارد. انتخاب روش درمان مناسب به عوامل مختلفی، از جمله شدت علائم، سن و وضعیت سلامتی بیمار بستگی دارد.
در صورتی که علائم خفیف باشد، ممکن است درمانهای غیرتهاجمی زیر تجویز می شود مانند:
- استفاده از جورابهای واریس
- مصرف دارو های خوراکی
- استفاده از پمادهای موضعی
در صورتی که علائم شدید باشد، ممکن است نیاز به درمانهای تهاجمیتری، مانند موارد زیر شود:
- لیزر درمانی واریس واژینال
- اسکلروتراپی واریس
- وریدیکتومی یا برداشتن رگ های واریسی
درمان واریس واژن با طب سنتی
طب سنتی، روشهای مختلفی برای درمان واریس واژینال ارائه میدهد.
می توانید از گیاهان دارویی برای تسکین علائم و درمان واریس های خفیف استفاده کنید مثل:
- رازیانه
- برگ زیتون
- گزنه
- شیرخشت
- ترنجبین همراه با گلاب
- گل سرخ
درمان واریس با طب سوزنی
طب سوزنی معتقد است که واریس به دلیل انسداد یا اختلال در جریان چی در مریدینهای مربوطه ایجاد میشود. طب سوزنی با تحریک نقاط خاصی از بدن، جریان چی را بهبود میبخشد و به این ترتیب به درمان واریس کمک میکند.
برای انجام طب سوزنی برای درمان واریس، متخصص طب سوزنی سوزنهای نازکی را در نقاط خاصی از پاها، رانها و ناحیه لگن قرار میدهد. مدت زمان هر جلسه طب سوزنی معمولاً ۳۰-۶۰ دقیقه است.
روش های جلوگیری از واریس واژینال
با اینکه نمی توان از بروز واریسی شدن رگ های ناحیه واژن به طور کامل پیشگیری کرد، اما برای بهبود گردش خون کل بدن انجام کارهای زیر بسیار مؤثر است
- ورزش منظم به خصوص نواحی لگن
- رژیم غذایی سالم کم نمک و چرب
- پوشیدن کفش های راحت و بدون پاشنه
- خودد اری از نشستن های طولانی مدت
- خودداری از پوشیدن لباس های تنگ در ناحیه کشاله ران
پرسش های متداول
برای تشخیص واریس واژن در حاملگی به کدام دکتر مراجعه کنم
برای تشخیص بهتر است به یک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. متخصص زنان و زایمان میتواند با معاینه فیزیکی واژن و بررسی علائم شما، واریس واژینال را تشخیص دهد. متخصص زنان می تواند شما را به یک فلبولوژیست یا جراح عروق ارجاع دهد.
دوره درمان واریس واژن معمولا چه قدر طول می کشد؟
دوره درمان واریس واژن به نوع درمان بستگی دارد. درمانهای غیرتهاجمی، مانند استفاده از جورابهای واریس یا پمادهای موضعی، معمولاً طی چند هفته یا چند ماه باعث بهبود علائم میشوند. درمانهای تهاجمی، مانند جراحی، معمولاً طی چند روز یا چند هفته باعث بهبود علائم میشوند. در صورتی که واریس واژینال شما در بارداری ایجاد شده باشد، معمولاً پس از زایمان بهبود مییابد.
هزینه درمان واریس واژن چه قدر است؟
هزینه درمان واریس ناحیه تناسلی زنان به عوامل مختلفی مثل نوع درمان، نوع واریس، نوع کلینیک، پوشش بیمه ای و مکان آن بستگی دارد.
هزینه دارودرمانی واریس از ۲۰۰ هزار تومان تا ۳ میلیون تومان است
هزینه استفاده از جوراب های لگنی از ۵۰۰ هزار تومان شروع می شود.
واریس ناحیه تناسلی در بارداری برای جنین خطر دارد؟
خیر، واریس ناحیه تناسلی در بارداری برای جنین خطری ندارد. این عارضه معمولاً پس از زایمان بهبود مییابد.
چه کار کنم تا با داشتن واریس واژن هنگام رابطه جنسی درد نداشته باشم؟
برای کاهش درد هنگام رابطه جنسی در زنان مبتلا به واریس ناحیه تناسلی، میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد:
- استفاده از روانکنندهها
- انتخاب پوزیشن های مناسب: برای مثال، موقعیتهایی که در آن زن در بالا قرار دارد، فشار کمتری بر رگهای خونی واژن وارد میکند.
- استراحت کافی
- کاهش وزن
- استفاده از پمادهای موضعی حاوی هپارین یا اسید هیالورونیک
- شستن ناحیه تناسی با آب گرم قبل از رابطه جنسی
از چه سنی زنان بیشتر واریس واژن می گیرند؟
در مجموع، واریس واژن در زنان در هر سنی ممکن است ایجاد شود، اما این بیماری در زنان باردار و زنانی که اضافه وزن یا چاقی دارند، شایعتر است.
نتیجه گیری
واریس واژن یک بیماری شایع است که میتواند در زنان در هر سنی ایجاد شود. این بیماری معمولاً با علائمی مانند تورم، قرمزی و درد در ناحیه تناسلی همراه است. واریس ناحیه تناسلی زنان میتواند در اثر عوامل مختلفی مانند بارداری، اضافه وزن یا چاقی یا برخی بیماریهای پزشکی ایجاد شود. در صورت مشاهده علائم واریس واژینال بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت بیماری تشخیص داده شود و درمان مناسب انجام شود.